طلسمشکنی پس از ۶۲ سال زیر سایه کمبودها
به گزارش خبرگزاری ایمنا، تیم ملی والیبال بانوان ایران طی روزهای گذشته با حضور در تورنمنت کاوا و شکست سه بر صفر ازبکستان در مرحله فینال موفق شد پس از ۶۲ سال نخستین مدال طلای تاریخ این رشته در بخش بانوان را برای ایران کسب کند؛ بانوان والیبالیست ایران در این تورنمنت با هدایت لیدوهی موفق شدند در مرحله گروهی سه پیروزی پیاپی کسب کنند و به عنوان تیم صدرنشین راهی فینال شوند تا در نهایت پس از غلبه بر ازبکستان جام قهرمانی را بالای سر ببرند، اگرچه افتخار آفرینی بانوان ایران در آسیا خبر خوشی برای دوستداران این رشته ورزشی بود، اما نباید فراموش کرد شاگردان لیدوهی در این دوره از مسابقات به مصاف رقبایی رفتند که سطح پایینتری نسبت به بانوان کشورمان داشتند و حتی شبنم علیخانی، کاپیتان تیم ملی نیز به این موضوع باور داشت.
از همینرو برخی از کارشناسان بر این باور هستند که موفقیت تیم کشورمان اگرچه شیرین است، اما نمیتواند تضمینکننده موفقیت و مسیر روشن والیبال بانوان در آینده باشد؛ چراکه لیدوهی در حال حاضر هدایت تمام ردههای سنی را بر عهده دارد و در طی دوسال موفق نشده است دستاورد ویژهای برای والیبال ایران داشته باشد؛ جالب این است که این سرمربی در تورنمنت کاوا نیز از بازیکنانی استفاده کرد که از تیم ملی خداحافظی کرده بودند؛ تمام این موارد نشان میدهد اگرچه والیبال ایران در بخش بانوان موفق به تاریخ سازی شده است و بازیکنان کشورمان برای این افتخار آفرینی از جان و دل مایه گذاشتهاند، اما برای رسیدن به موفقیتهای بیشتر و رقابتهای با تیمهای آسیای شرقی نیازمند تقویت زیرساختها و نگاه حرفهایتری هستیم.
بازیکنان ایران شایسته و پرتلاش هستند
راهله آرا، کارشناس والیبال بانوان کشورمان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا درباره قهرمانی تیم ملی بانوان ایران در تورنمنت کاوا و طلسم شکنی ۶۲ ساله اظهار کرد: در این رقابتها تیمهایی از آسیای مرکزی همچون گرجستان، ازبکستان و دیگر کشورهای این منطقه حضور داشتند؛ بنابراین نمیتوان گفت رقابتها در سطح بسیار بالایی برگزار شده است و بر این باور هستم که حتی تیمهای جوانتر کشور ما نیز توانایی رقابت با این حریفان را داشتند. با این وجود این تورنمنت میتواند برای شروع و آمادگی تیم مفید باشد، اما اگر بخواهیم بگوییم با تیمهای بسیار قدرتمند و مطرح رقابت کردهایم به نوعی بزرگنمایی است.
وی افزود: واقعیت این است که اتفاق خاصی برای تیم ملی نیفتاده است؛ اگرچه بازیکنان ما شایسته و پرتلاش هستند، رقابتهای اصلی ما در شرق آسیا با تیمهای بزرگی همچون چین، ژاپن و تایلند است؛ تیمهایی که در سطح جهانی صاحبنام هستند؛ ما سالها است با دیدگاهها و برنامههای متفاوت مربیان مختلف کار میکنیم و به همین دلیل طبیعی است که رقابت با کشورهایی که سالها است در سطح جهان فعالیت حرفهای دارند، دشوار باشد بنابراین تیم ما ناقص نیست، اما حتی اگر تیم جوانتری اعزام میشد، میتوانست نتایج مشابهی کسب کند.
نیازمند ثبات هستیم
کارشناس والیبال بانوان کشورمان تصریح کرد: زیرساختهای ما نیاز به توجه جدی دارد؛ من سالها در کادرفنی تیم ملی حضور داشتم و انتظار میرفت در این ده سالی که کمپ تیم ملی فعال بوده است، پیشرفت چشمگیری حاصل شود، اما این اتفاق نیفتاد. مشکل اصلی ما نبود ثبات است. هر دوره یک کادر جدید با دیدگاههای متفاوت میآید و بعد از چند ماه کنار میرود. در بخش آقایان، سالها پیش مربیان پایه را تثبیت کردند و نتیجه آن را امروز میبینیم، اما در بخش بانوان، هر دوره همه چیز از نو آغاز میشود.
وی ادامه داد: این جابهجاییهای مکرر موجب میشود کار مداوم و هدفمند سه تا پنجساله شکل نگیرد؛ بازیکنان نگران آینده و تحصیلات خود هستند و امنیت شغلی ندارند. اگر این ثبات و پشتیبانی فراهم شود، میتوان در کنار کار فنی، روانی و اصلاحی به موفقیت رسید؛ همانطور که فیلیپین در بخش مردان توانسته پیشرفت قابلتوجهی داشته باشد.
لیدوهی دستاوردی نداشته است
آرا یادآور شد: من در جایگاه قضاوت نیستم که بهطور مستقیم عملکرد سرمربی تیم ملی والیبال بانوان را قضاوت کنم؛ چراکه از نزدیک با تمرینات و مسابقات در ارتباط نبودهام، اما نکتهای که دیده میشود این است که در کنار سرمربی، از افرادی استفاده میشود که تجربه کافی ندارند و بیشتر نقش ترینر را ایفا میکنند؛ در همین تورنمنت کاوا مشاهده کردیم که با وجود دو سال کار مستمر و تخصصی سرمربی تیم ما در پست پاسور بازیکن باکیفیتی را پرورش نداده است.
وی تاکید کرد: از نظر من اگر یک سرمربی دو سال با بازیکنان کار کرده باشد باید دست کم یک پاسور جوان و جدید را به والیبال کشور معرفی کند، اما وقتی هنوز از بازیکنان قدیمی استفاده میشود این موضوع نشان میدهد ما نهتنها جلو نرفتهایم بلکه شاید کمی عقب هم رفتهایم و این مسئله از نگاه فنی و کارشناسی جای تأمل دارد.
کارشناس والیبال بانوان کشورمان خاطرنشان کرد: تا زمانی که افراد شایسته و از جنس خود والیبال در جایگاههای تصمیمگیری حضور نداشته باشند و هدف از کار کردن در این حوزه عشق و دلسوزی برای والیبال نباشد، پیشرفتی حاصل نخواهد شد. اگر هدف تنها شهرت، قدرت یا نمایش باشد، هیچ اتفاق مثبتی نخواهد افتاد؛ همچون این است که کودکی را فقط برای نمایش به مدرسهای سطح بالا بفرستیم و در نهایت نتیجهای در پی نخواهد داشت.
به گزارش ایمنا، تیم ملی والیبال بانوان ایران با قهرمانی در تورنمنت کاوا نشان داد از پتانسیل بالایی برای درخشش در عرصههای بینالمللی برخوردار است، اما رسیدن به این مهم نیازمند ثبات بیشتری در بخش بانوان است و از همینرو بهتر است فدراسیون والیبال با برنامهریزی سه تا پنج ساله مسیر مشخصی را برای والیبال ایران در بخش بانوان ترسیم کند تا از این پس شاهد درخشش بیشتر زنان ایران در تورنمنتهای ملی و معتبر باشیم.
منبع | ایمنا