اشتباه مرگبار در سفر به کره شمالی

یک جهانگرد دانمارکی که به تمام کشورهای جهان سفر کرده، روایت کرد که چگونه یک رفتار به‌ظاهر بی‌اهمیت در جریان بازدیدی شدیداً کنترل‌شده از یکی از منزوی‌ترین کشورهای جهان، نزدیک بود که او و همراهش را راهی زندان کند.

هنریک یپسن ۳۷ ساله، در سن ۲۷ سالگی جوان‌ترین فردی شد که به هر ۱۹۳ کشور شناخته‌شده جهان پا گذاشته است. او از اولین سفرش به مصر در سن ۱۷ سالگی تاکنون، بیش از ۲ هزار مقصد را دیده و به بسیاری از مناطق ممنوعه برای گردشگران وارد شده؛ از جمله جمهوری آفریقای مرکزی که آن را خطرناک‌ترین جای کره زمین می‌داند. با این حال، هیچ تجربه‌ای با محدودیت‌های کره شمالی قابل مقایسه نبود؛ کشوری که به گفته خودش به بدترین دلایل ممکن، «جذاب‌ترین» کشور جهان است.

یپسن در وبلاگش به نام «هر کشور در جهان» با جزئیات از تجربه‌اش نوشت و به دیگر مسافران هشدار داد که باید منتظر محدودیت‌های بسیار شدید در دسترسی به اینترنت و آزادی جابه‌جایی باشند. همچنین، توصیه کرد که پیش از سفر حتماً از سلامت کامل خود مطمئن شوند؛ چراکه نرخ مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا در کره شمالی از بالاترین نرخ‌ها در جهان است.

این تنها کشوری است که کمترین تمایل به زندگی در آن را دارم. ترکیب کمترین آزادی ممکن با بدترین کیفیت هوا، نتیجه خوبی به همراه ندارد.

یپسن در طول سفرش بسیار مراقب بود که قوانین را رعایت کند؛ اما همراهش این دقت را نداشت. آن‌ها برای لحظه‌ای کوتاه از دید ناظران دولتی که همیشه همراهشان بودند دور شدند، که این تخلفی جدی به شمار می‌رفت.

در همان لحظه، همراه یپسن که خاکستر یکی از دوستان درگذشته‌اش را با خود حمل می‌کرد و قصد داشت در هر کشوری کمی از آن را پخش کند، تصمیم گرفت که مخفیانه مقداری از خاکستر را روی زمین بریزد؛ در حالی که راهنماهای کره‌ای صراحتاً این کار را ممنوع کرده بودند.

بعداً مقامات با دیدن فیلمی که دوستش از خودش در حال ریختن خاکستر گرفته بود، متوجه ماجرا شدند. یپسن این عمل را در کره شمالی یک «جنایت سنگین» خواند. او با یادآوری ترس از مجازات سخت گفت که گردشگران پیش‌تر به خاطر خطاهای بسیار کوچک‌تری زندانی شده بودند؛ مثل اوتو وارمبیر، دانشجوی آمریکایی که تنها به خاطر کندن یک پوستر تبلیغاتی زندانی شد.

به راحتی می‌توانستند ما را به اردوگاه کار اجباری بفرستند. خیلی خوش‌شانس بودیم که زنده و بدون رفتن به زندان از آنجا بیرون آمدیم. دوست من مجبور شد که نامه عذرخواهی به رهبر این کشور بنویسد و فقط به این شرط اجازه خروج گرفتیم.

در فرودگاه هم مقامات او را متهم به «آلوده کردن خاک کشور» کردند. یپسن باور دارد بخشی از دلیل رهایی‌شان این بوده که زندانی کردن خارجی‌ها می‌توانست توجه ناخواسته جهانی را جلب کند.

در هر صورت، آن‌ها سالم از کره شمالی خارج شدند؛ نتیجه‌ای که یپسن فقط آن را «شانس محض» می‌داند، چون سفرشان به راحتی می‌توانست در زندان تمام شود.

این ماجرا کمی بعد از تجربه مشابه دیگری رخ داد. یک معلم زبان بریتانیایی تعریف کرده که چگونه در حین پیاده‌روی در نزدیکی مرز کره شمالی و جنوبی، به‌طور اتفاقی وارد منطقه نظامی ممنوعه شده و با او مثل جاسوس رفتار کردند.