این زن نماد اندوه جنگل های هیرکانی است | اشک هایی که صدها ایرانی را به مازندران کشاند + فیلم
اشک های گلبانو، مادر مازندرانی، آتش سوزی جنگل الیت را به نماد اندوه و اتحاد ملی بدل کرد؛ اشکهایی که از دل یک خانه روستایی برخاست و صدها ایرانی را از سراسر کشور به جنگلهای هیرکانی کشاند.
همشهریآنلاین – مجیدجباری: گریههایش روایت تلخی بود؛ روایتی از سوختن خانهای که میلیونها سال در خاک ایران ریشه دارد. «گلبانو مراد مجید دلیری» آن مادر مازندرانی که مقابل دوربین با بغض گفت «ما کسی را نداریم» هرگز تصور نمیکرد آتشسوزی جنگل الیت، نماد کم نظیری از اتحاد ملی شود. وقتی جنگلهای روبه روی خانهاش میسوخت، فقط اشکهای او را دیدند، اما همان اشکها صدها ایرانی را از سراسر کشور به الیت کشاند و نام گلبانو را به نماد اندوه جنگلهای هیرکانی گره زد.
گلبانو میگوید: «الیت» و «دلیر» منطقه زادگاه من و پدرانم است. همسرم سالها بهعنوان محیطبان از جنگلهای منطقه مراقبت کرده است و فرزندانم با قصههای شبانه من از حیوانات و درختان بزرگ شدهاند.
او در گفتوگو با همشهریآنلاین از روزهای آتشسوزی جنگل یاد میکند: روزی که الیت آتش گرفت، دود و شعلههای آتش از خانه ما دیده میشد. روزهای سختی بود که هرگز فراموش نخواهم کرد. دیدن سوختن جنگل خیلی سخت بود. جنگل انبوه و بکری داشتیم؛ نمیدانم چه کسی این بلا را بر سرش آورد.
گلبانو ادامه میدهد: روزهای اول، آتش با کمک نیروهای جنگلبانی و مردم مهار شد، اما چند روز بعد شدیدتر شعله کشید و از یک سمت دره عبور کرد و به پهنه بزرگ تری رسید. تلاش جنگلبانان و مردم محلی ادامه داشت اما وزش باد شدید کار مهار آتش را سختتر کرد. در همه آن روزها دستهایم همیشه رو به آسمان بود. دعا میکردم خدا پشت و پناه جنگل و نگهدار بچههای ایران باشد که از همه جا آمده بودند.
آنچه الیت را از یک حادثه محلی فراتر برد، همدلی همه ایرانیان بود. «گلبانو» با بغضی که هنوز تازه است، میگوید: روزی که رو به دوربین گفتم «اینجا کسی را جز خودمان نداریم» فکر نمیکردم آتش سوزی جنگل الیت نماد اتحاد و همدلی شود. روزهای بینظیری را با چشمانم دیدم. از جنگلبانان و نیروهای محیط زیست تا کوهنوردان، صخره نوردها، جوانان محلی و داوطلبانی که از شهرهای دور و نزدیک آمدند. خدا را شکر که آتش بالاخره خاموش شد.
انبار باروت در جنگل ها و عرصه های طبیعی | ثبت ۲۳۰۰ حریق در طبیعت ایران | تورها با وجود «ورود ممنوع» اما همچنان برقرار هستند
ردپای شکارچیان در حریق جنگل الیت | چرا آتش چالوس مهار نمی شود؟ + فیلم عملیات نفسگیر اطفاء از داخل هواپیمای آب پاش
گلبانو هشدار میدهد: جنگل جای بیاحتیاطی نیست. بعضی از مسافران و گردشگران مراقب هستند، اما بعضی دیگر، زباله را در طبیعت رها میکنند؛ آتش روشن میکنند و همین طور رهایش میکنند. عامل خیلی از آتش سوزیهای جنگل و طبیعت همین بی احتیاطیها و سهل انگاریهاست. بارها هشدار دادهایم، اما برخی توجه نمیکنند. جنگل برای ما خانه و پناه است و باید برای حفظ آن تلاش کنیم. جنگلهای هیرکانی اما علاوه بر این، بخشی از میراث جهانی است.
در آتشسوزی یک ماهه جنگل الیت خوشبختانه تلفات جانی گزارش نشد، اما آسیب این حادثه کم نبود. گلبانو در این باره میگوید: در مدتی که همه مشغول مهار آتش الیت بودند جوانان زیادی دست و پایشان شکست، تن خیلیها سوخت. حیوانات زیادی آسیب دیدند و بخشی از حافظه جنگل خاکستر شد. همه روزهای تلخ و سیاهی که جنگل در آتش میسوخت، تا صبح از بالکن خانه چشمانم به شعلهها بود و دلم با مردم و امدادگرانی که به آتش میزدند. جنگلهای هیرکانی در منطقه الیت و دلیر بسار زیبا، رنگارنگ و آرام بود اما حالا بخشهای زیادی از جنگل خاکستر شده است.
گلبانو در آخر میگوید: ما با جنگل زندگی کردهایم و تحمل سوختنش را نداریم. هنوز که به جنگل نگاه میکنم، یاد روزهای دلهره آوری می افتم که برایم یک عمر گذشت.
فیلم «گلبانو مراد مجید دلیری» مادر مازندرانی را اینجا ببینید.
گردآوری: کلبه سرگرمی
شما چه نظری دارید؟ دیدگاه خود را در سایت کلبه سرگرمی بنویسید.
