والرین؛ نماد شکست امپراتور روم در برابر ایران: از نقشبرجسته تاریخی تا میدان انقلاب تهران

در شامگاه ۱۶ آبان ۱۴۰۴، میدان انقلاب تهران شاهد رونمایی از مجسمه والرین بود که نه تنها یک اثر هنری، بلکه پیام مقاومت و افتخار تاریخی ایران را در قلب پایتخت زنده کرد. این مجسمه، یادآور صحنهای تاریخی است که در آن امپراتور روم، والرین، در برابر شاپور اول ساسانی زانو زد و شکستی تحقیرآمیز را برای یکی از بزرگترین امپراتوریهای جهان به ارمغان آورد.
مجسمه والرین که اخیراً در میدان انقلاب تهران نصب شده، الهامگرفته از یکی از مشهورترین صحنههای تاریخ ایران باستان است؛ صحنهای که در آن امپراتور روم، والرین، در برابر شاپور اول ساسانی، پادشاه مقتدر ایران، به زانو درمیآید. این اثر نمادی قدرتمند از اقتدار و استقلال ایران در برابر قدرتهای جهانی آن دوران محسوب میشود و پیام مقاومت و ایستادگی را در فضای عمومی پایتخت منتشر میکند.
والرین، امپراتور روم بین سالهای ۲۵۳ تا ۲۶۰ میلادی، در دورهای پرآشوب تلاش کرد تا قدرت ازدسترفته روم در شرق را بازپس گیرد. در سال ۲۶۰ میلادی، او برای مقابله با شاپور ساسانی و بازگرداندن مناطق تصرفشده توسط ایرانیان وارد نبرد شد، اما نتیجه، شکستی سخت و تحقیرآمیز برای ارتش روم بود. این واقعه نه تنها به اسارت والرین انجامید، بلکه به عنوان یکی از بزرگترین تحقیرهای تاریخ روم و در مقابل، نمادی درخشان از پیروزی و عزت ملی در حافظه تاریخی ایران ثبت شد.
اصل این نقش برجسته تاریخی در مجموعه نقشرستم، نزدیکی شهر مرودشت در استان فارس، قرار دارد. در این سنگنگاره عظیم، شاپور ساسانی سوار بر اسب دیده میشود در حالی که والرین، امپراتور روم، در برابر او زانو زده است. این اثر که در دل کوه مهر (رحمت) حجاری شده، یکی از برجستهترین آثار دوره ساسانی به شمار میرود و صحنهای از پیروزی نظامی و اقتدار سیاسی و فرهنگی ایران باستان را به تصویر کشیده است.
مراسم رونمایی از مجسمه والرین در میدان انقلاب تهران با حضور مردم و در فضایی احساسی برگزار شد. علیرضا زاکانی، شهردار تهران، در این مراسم تأکید کرد که این مجسمه نمادی از مقاومت، ایستادگی و یادآوری دوران شکوه ایران باستان است. به گفته سخنگوی شهرداری، این مجسمه در یکی از ورودیهای اصلی پایتخت نصب شده تا اولین تصویری که مقامات خارجی upon ورود به تهران میبینند، یادآور زانو زدن دشمنان در برابر عظمت ایران باشد. هدف از نصب این مجسمه, نه تنها زنده نگه داشتن تاریخی، بلکه ارسال پیامی روشن به جهان درباره صلابت و سابقه درخشان تمدن ایران است.




