واکنش هادی اعتمادی‌مجد به صحبت‌های علی دایی و خداداد عزیزی

پس از قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۶ و مشخص شدن تیم‌های هم‌گروه ایران، توجه بسیاری از کاربران فضای مجازی به حواشی پیرامون برنامه‌های داخلی جلب شد: حضور خداداد عزیزی در برنامه محمدحسین میثاقی از یک طرف، و علی دایی در برنامه عادل فردوسی پور از سوی دیگر.

هادی اعتمادی‌مجد، نویسنده و روزنامه‌نگار، در این باره می‌نویسد:

با وایرال تکه‌های حضور علی دایی در فوتبال ۳۶۰ عادل فردوسی پور، امواج خروشان قلب‌های قرمز است که سمت «شهریار» روانه شده. از آنسو، لم دادن یلخی خداداد عزیزی در برنامه محمدحسین میثاقی و پَرت و پلاهایش هم کم لایک نگرفت! مثلاً در یکی از پیج‌های ورزشی، کاربری کامنت گذاشته «هر کی از خداداد بدش میاد لایک کنه»! نتیجه؟! تا به حال بیشتر از هشت هزارنفر لایکش کرده‌اند؛ قدر تماشاگران استودیوم اراک در دربی دیروز! همان دربی که دایی دیشب گفت «روزگاری آسیا و جهان به آن توجه می‌کردند، اما خودمان خرابش کردیم و کلاس کار را پایین آوردیم».

دایی با وقار و متانت این سال‌هایش، گل‌های طلایی دیگری هم زد. با ادب و احترام از اینفانتینو، رئیس فیفا یاد کرد. ترجیح داد آقامنشی‌اش را حتی با خرده گرفتن از او بابت اهدای جایزه من در آوردی «صلح فیفا» به ترامپ مکدر نکند. گفت: «چند سال است که در آسیا نتیجه نمی‌گیریم و این یعنی باید کارهای اصولی در فوتبال ایران انجام شود». اینکه «دیگر صعود به جام جهانی شاهکار نیست و باید به دور دوم صعود کنیم». اینکه «مردم از تیم ملی فاصله گرفته‌اند و باید بین‌شان آشتی برقرار شود». همانطور که از یک فوتبالیست سابقِ تحصیلکردۀ جنتلمن انتظار می‌رود. برازنده لقبش. شناسنامه فوتبال ما.

همزمان خداداد هم داشت در پخش زنده شبکه سه، دروازۀ خالی را بیرون می‌زد! «غزال تیزپا» یک نفس در حال تباه کردن خاطرات خوش یک ملت از خودش. با دریبل جانانه ادب و اخلاق!…و چه حیف!

نمک پاشی می‌کرد. حرف رکیک می‌زد. تذکر ملوی میثاقی صرفاً به خنده تمسخرآمیز او و بالا و پایین انداختن شکم منتهی شد. عذرخواهی پیشکش، کوچکترین نشانی از شرم و حیا در قیافه او آشکار نشد.

انگار در این دوره و زمانه، خداداد بودن آسان‌تر شده از علی دایی بودن. یکی به عکس دیگری، قید چیزهای ارزشمند واقعی را زده، برای به دست آوردن با ارزش‌های تقلبی!

غم‌انگیز است! دریغا! در جغرافیای عجیبی زندگی می‌کنیم. آنور دنیا در پرتغال برای تکریم رونالدو، اسکناس چاپ می‌کنند، اینجا اما برای اسطوره‌ای به منزلت دایی، به قول حسرت بار فردوسی پور، از یک بازی خداحافظی ساده دریغ کردند.

راستی برگردیم به مراسم قرعه کشی جام جهانی فوتبال ۲۰۲۶؛ گروه خوبی شد، اما برای بلژیک، مصر و نیوزیلند! بیایید در اوج ناامیدی، لا به لای این هوای آلوده، یک بار دیگر خوشبین شویم و امیدوار به وعده قلعه نوعی که در جام جهانی کاری می‌کنند تا جشنی بزرگ در ایران برپا شود. خدا کند! ما که بخیل نیستیم!