کشف وزغ کدوحلوایی مینیاتوری در برزیل

زیست‌شناسان یک وزغ مینیاتوری زیبا با ظاهری شبیه به کدو حلوایی را که پیش از این ناشناخته بود، در جنگلی بارانی و گرمسیری در برزیل کشف کرده‌اند.

این دوزیست بدنی نارنجی درخشان با لکه‌های سبز و قهوه‌ای، پاهای کوچک و ظریف و چشمانی سیاه و براق دارد.

تصاویر جالب نشان می‌دهند که طول بدن آن حدود ۳,۸ سانتی‌متر و کمی از نوک یک مداد بزرگ‌تر است.

این وزغ در عمق جنگل‌های مه‌آلود رشته‌کوه سرا دو کیریری، واقع در جنگل آتلانتیک جنوبی برزیل، پیدا شده است.

دانشمندان اعلام کرده‌اند که این گونه، عضوی جدید از سرده Brachycephalus است؛ سرده‌ای که اعضای آن در میان کوچک‌ترین مهره‌داران چهارپا روی زمین قرار دارند.

این گونه به افتخار رئیس‌جمهور برزیل، لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، Brachycephalus lulai نام‌گذاری شده است.

نرهای این گونه اندازه‌ای بین ۸,۹ تا ۱۱,۳ میلی‌متر دارند که تقریباً به اندازه یک نخود بزرگ است. ماده‌ها معمولاً بزرگ‌تر از نرها هستند و اندازه‌شان بین ۱۱,۷ تا ۱۳,۴ میلی‌متر است.

دانشمندان این نمونه را با کمک صدای خاص آن کشف کردند. صدایی که آهنگ جفت‌گیری‌اش با آهنگ‌های گونه‌های شناخته‌شده دیگر Brachycephalus در آن منطقه تفاوت دارد.

این گونه که به گروه وزغ‌های مینیاتوری کدو حلوایی تعلق دارد و در بستر مرطوب برگ‌ها زندگی می‌کند، با رنگ‌آمیزی روشن، ویژگی‌های ژنتیکی و آناتومیکی متمایز خود از خویشاوندان نزدیکش که در همان حوالی یافت می‌شوند، جدا می‌شود.

دانشمندان برای اطمینان از متفاوت بودن این وزغ از خویشاوندانش، از روش‌های گوناگونی از جمله تحلیل DNA و سی‌تی اسکن برای بررسی ساختار اسکلتی استفاده کردند.

آن‌ها گزارش داده‌اند که در نتیجه این بررسی‌ها، جمعیتی را که از دامنه شرقی سرا دو کیریری جمع‌آوری شده بود، بر پایه چندین ویژگی تشخیصی مشخص کرده و آن را به عنوان گونه‌ای جدید توصیف نموده‌اند.

محققان چندین سال است که در منطقه جنگل آتلانتیک به جستجو و فهرست‌برداری گونه‌های قورباغه از سرده Brachycephalus مشغول‌اند.

گونه‌های Brachycephalus ریزبومی هستند، یعنی تنها در منطقه‌ای کوچک و محدود یافت می‌شوند و در برابر خطر انقراض آسیب‌پذیرند.

Brachycephalus lulai تنها در محدوده‌ای به مساحت چند کیلومتر مربع از جنگل آتلانتیک در ارتفاعات بالا زندگی می‌کند.

آن‌ها در مقاله منتشرشده در مجله PLOS One که به جزئیات این گونه پرداخته، اعلام کرده‌اند که این گونه در حال حاضر در دسته «کمترین نگرانی» قرار دارد، یعنی فعلاً در معرض خطر انقراض نیست.

با این حال، کشف این گونه باعث شده درخواست‌هایی تازه برای حفاظت قوی‌تر از زیستگاه‌های حساس این منطقه مطرح شود. آن‌ها توضیح داده‌اند که این طبقه‌بندی بر پایه نبود کاهش مداوم جمعیت و نبود تهدیدهای احتمالی آشکار در آینده است.

با وجود این، نظارت منظم و سیستماتیک بر وضعیت ضروری است.

آن‌ها افزوده‌اند که با این نام‌گذاری و ادای احترام، می‌خواهند گسترش برنامه‌های حفاظتی را تشویق کنند که هم جنگل آتلانتیک را به طور کلی در بر بگیرد و هم به ویژه بر قورباغه‌های مینیاتوری بومی برزیل تمرکز داشته باشد.